Wanneer hij zijn gitaar pakt en een van zijn liedjes zingt, is de magie uit het verleden terug. Met zijn liedjes – hij zingt oude bekende en nieuwe – beantwoordt Jekkers de vraag waarom hij bij een groot publiek toch zo enorm populair was en nog steeds blijkt te zijn. Jekkers zingt miniverhaaltjes, vaak met een diepere laag en een bredere betekenis, zoals Man in de wolken. Liedjes die hij vaak zelf met zichtbare emotie zingt, vooral die over zijn ouders, zoals onder meer Intensive care en Mijn moeder. Jekkers heeft door de jaren – vaak met medeschrijver Koos Meinderts – meer dan eens woorden gevonden die snaren raken en je naar de strot grijpen. Woorden die luikjes openmaken, herinneringen oproepen, kippenvel bezorgen en ontroeren. Achter de duinen is op die momenten een ode aan de tederheid.

Pepijn Stutterheim en Bart Schatteleijn produceerde dit album dat werd opgenomen in TCC Studios.